Moja teściowa to niezła sztuka. Ona mnie tak wyczerpała, że nawet nie mogła sobie wyobrazić. Po ślubie mieszkaliśmy pod jednym dachem, więc jej wybryki musieliśmy tolerować każdego dnia.
W zasadzie chcieliśmy się przeprowadzić do wynajętego mieszkania, ale Aniela chciała, żeby jej syn został z nią. Sama go wychowała, więc była do niego bardzo przywiązana.
Mówiła źle o swoim mężu i nigdy nie powiedziała mi o przyczynach rozwodu. Było mi bardzo ciężko z nią żyć: codzienne łzy, kłótnie, wyrzuty.
Nie wiem, co jej się nie podobało, ale bardzo się nade mną znęcała. Zdecydowanie nie jadła tego, co gotowałam. Mówiła, że gotuję jak prosię.
Raz nawet wylała zupę do toalety, bo pokroiłam marchewkę, zamiast zetrzeć ją na tarce. Mój mąż oczywiście stanął w mojej obronie, ale to wcale nie ułatwiło sprawy.
Gdy tylko stanął po mojej stronie, jego mama natychmiast "dostała zawału serca". Po dwóch latach mój mąż otrzymał mieszkanie i wprowadziliśmy się.
Jak to zrobiliśmy, to osobna historia. Jednak przeprowadzka nie uchroniła mnie przed czujnym okiem mojej teściowej, nadal mnie kontrolowała i przychodziła do naszego domu bez zapowiedzi.
Kiedy urodziło nam się dziecko, miała nowe powody, by mnie oskarżać. Źle je trzymałam, źle otulałam, kładłam spać zbyt wcześnie, a potem zbyt późno.
W pewnym momencie chciałam nawet uciec do rodziców. Dzięki Bogu mój mąż został wysłany w podróż służbową na północ, gdzie mieszkaliśmy przez 20 lat.
Przez ten czas widziałam się z teściową tylko kilka razy, bo dzieliła nas ogromna odległość. Kiedy kontrakt mojego męża wygasł, postanowiliśmy kupić mieszkanie w naszym rodzinnym mieście i przeprowadzić się z powrotem.
Miałam nadzieję, że przez ten czas teściowa uspokoiła swój zapał. A ja zmieniłam podejście do wszystkiego, więc nie zwracałam uwagi na jej treningi.
Nasz syn ożenił się w zeszłym roku. Synowa była dobra, nie mogę nic powiedzieć. W ogóle nie angażuję się w sprawy młodej rodziny, żeby nie być taką teściową, jaką sama mam.
Mama mojego męża bywała u nas codziennie. Była na emeryturze, nudziła się, więc przychodziła mnie "podbudować".
Codziennie nowy program koncertowy — z nią nie można się nudzić. Potem jej wizyty stały się rzadsze.
Nawet kiedy przyjeżdżała, uśmiechała się i nie wyrażała swojego niezadowolenia. Miała nowy manicure albo nową fryzurę.
A potem dowiedzieliśmy się, że mama wychodzi za mąż. Chciałam nosić jej męża na rękach. Uwolnił mnie od takiego ciężaru!
Teraz teściowa jest dla mnie miła, konsultuje się ze mną, ale odwiedza mnie tylko w święta. W tym roku spotkałyśmy się tylko 5 razy.
Dlatego martwię się, żeby małżeństwo mojej krewnej się nie rozpadło. Od tego zależy moje życie i szczęście.
