2 marca 2025 roku w wieku 103 lat zmarła Jadwiga Komorowska, wybitna socjolog rodziny, badaczka związana z Instytutem Filozofii i Socjologii PAN oraz Akademią Teologii Katolickiej, a także żołnierz wileńskiej Armii Krajowej. Była nie tylko naukowcem, ale i patriotką, której życie naznaczone było walką o Polskę – zarówno w konspiracji, jak i na polu nauki.

Jadwiga Komorowska przyszła na świat w pierwszych dekadach XX wieku i dorastała w realiach II Rzeczypospolitej. Gdy wybuchła II wojna światowa, nie wahała się stanąć do walki. Wstąpiła do Armii Krajowej na Wileńszczyźnie, biorąc czynny udział w działalności konspiracyjnej. Po wojnie, w zupełnie nowej rzeczywistości PRL, zdecydowała się na inną drogę służby ojczyźnie – naukową.

Przez lata badała strukturę polskiej rodziny, przemiany społeczne i relacje międzypokoleniowe. Jej analizy dotyczyły zarówno czasów PRL, jak i transformacji ustrojowej, która przyniosła Polsce wolność, ale także wiele nowych wyzwań. Jej dorobek naukowy miał ogromne znaczenie dla rozwoju polskiej socjologii i do dziś jest punktem odniesienia dla kolejnych pokoleń badaczy.

Jadwiga Komorowska dożyła sędziwego wieku, będąc świadkiem niezwykłych przemian – od II wojny światowej, przez komunizm, aż po demokratyczną Polskę. Była przedstawicielką pokolenia, które nie tylko walczyło o wolność, ale także aktywnie uczestniczyło w odbudowie kraju i kształtowaniu polskiej myśli naukowej. Jej odejście to koniec epoki, w której nauka i patriotyzm szły ze sobą w parze.

Uroczystości pogrzebowe odbędą się 24 marca 2025 roku w Warszawie. O godzinie 14:00 w kościele św. Karola Boromeusza odprawiona zostanie Msza Święta, po której Jadwiga Komorowska spocznie na Starych Powązkach, miejscu pochówku wielu wybitnych Polaków.

W ostatnią drogę odprowadzają ją najbliżsi – dzieci, wnuki, prawnuki, a także przedstawiciele świata nauki i historii. Kondolencje rodzinie złożył m.in. były prezydent Bronisław Komorowski, który podkreślił jej ogromne zasługi dla Polski i nauki.

Jadwiga Komorowska pozostawiła po sobie nie tylko bogaty dorobek naukowy, ale także życiorys pełen patriotyzmu, determinacji i służby społeczeństwu. Była kobietą, dla której praca i nauka były narzędziem budowania lepszej przyszłości. Jej historia jest dowodem na to, że patriotyzm ma wiele wymiarów – od heroicznej walki w konspiracji po codzienną, żmudną pracę badawczą.

Jej śmierć to wielka strata, ale jej dziedzictwo nie przeminie. Pamięć o niej pozostanie w sercach tych, którzy mieli zaszczyt ją znać, uczyć się od niej i czerpać z jej wiedzy. Cześć jej pamięci!