Dowiedziałam się niedawno, że mój tata zdradza moją mamę. To odkrycie przyszło do mnie jak grom z jasnego nieba, w najmniej spodziewanym momencie. Przypadkowo zobaczyłam wiadomości na jego telefonie, gdy poprosił mnie o pomoc z ustawieniami. Były tam wyznania miłości, które z całą pewnością nie były skierowane do mojej mamy. Zamarłam, czując, jakby grunt usuwał mi się spod nóg.
Rodzice są małżeństwem od 37 lat. Wydawali się być przykładem idealnej pary, której miłość przetrwała próbę czasu. Razem przeszli przez wiele trudnych chwil, ale zawsze trzymali się razem. Nigdy nie przyszło mi do głowy, że mogłoby być inaczej. Tymczasem, to, co odkryłam, zburzyło mój świat.
Każdego dnia patrzę na mamę i zastanawiam się, jak ona to zniesie. Jest dla mnie nie tylko matką, ale także wzorem kobiety, która zawsze dbała o naszą rodzinę, poświęcała wszystko dla nas, dzieci. Widzę, jak cieszy się każdą chwilą spędzoną z tatą, jak z uśmiechem na twarzy przygotowuje kolację, czekając na jego powrót z pracy. Myśl o tym, że jej serce mogłoby zostać złamane, rozdziera mnie od środka.
Nie wiem, jak jej to powiedzieć. Boję się, że ta informacja może zniszczyć ją całkowicie, że po 37 latach małżeństwa świat, który zbudowała wokół siebie, runie w gruzy. Ale jednocześnie wiem, że zasługuje na prawdę, niezależnie od tego, jak bolesna by ona była.
Każdego dnia walczę z myślami, starając się znaleźć właściwy moment i sposób, by jej to wyznać. Serce mi się kraje, bo wiem, że cokolwiek zrobię, już nigdy nic nie będzie takie samo. Czasami wydaje mi się, że lepiej byłoby, gdybym nigdy się o tym nie dowiedziała. Ale wiem, że ta prawda nie może pozostać tajemnicą. Ona ma prawo wiedzieć, co się dzieje w jej własnym małżeństwie, nawet jeśli prawda jest tak okrutna.
