Mam 56 lat i jestem w ciąży. Nie wiem, kto jest ojcem mojego dziecka. Zyciepl

Co zrobić z nieplanowaną ciążą w wieku 56 lat? Jako dar czy kara z góry? O czym myślą dojrzałe kobiety, które znalazły się w podobnej sytuacji i jak mają się zachować w podobnej sytuacji?

Nieplanowana nieoczekiwana ciąża

Historię, którą dziś opowiem, można potraktować na różne sposoby.

Ktoś powie, że jestem okropną kobietą. Kogoś rozbawi. Ktoś będzie mógł to docenić jako ważną lekcję życia.

Mam na imię Kasia. Niedawno dowiedziałam się, że spodziewam się dziecka.W innej sytuacji moje stanowisko nie wywołałoby tylu kontrowersji, ale mam 56 lat.

Ta wiadomość zszokowała nie tylko wszystkich moich bliskich, ale także mnie. Moja własna córka i jej mąż na początku myśleli, że tak żartuję. Ale po pokazanym przeze mnie badaniu USG nikt nie wątpił w prawdziwość moich słów.

Długo trzymałam moje interesujące stanowisko w tajemnicy. Przyczyn tego było kilka. Po pierwsze, sama przez długi czas nie mogłam uwierzyć w to, co się stało, po drugie nie wiedziałam, kto jest ojcem mojego dziecka.

Mieszkam samotnie już siedem lat, dlatego w moim życiu jest miejsce na krótkotrwałe związki, czasem z kilkoma mężczyznami jednocześnie. To prawdopodobnie zemsta.

Tak więc ojcem mojego dziecka może być którykolwiek z następujących mężczyzn:

Mój sąsiad pan Adam, który jest tak samo samotny jak ja. Przyjaźniliśmy się z nim od wielu lat, ale jakoś chcieliśmy czegoś więcej. Tak zaczął się nasz romans.

Michaił, 46-letni sprzedawca piekarni. Ten romans był jak film - burza emocji i wszystkiego w tym duchu.

Młody kolega z pracy. Ze względów etycznych nie ujawnię jego tożsamości.

Ta sytuacja kompletnie mnie zaniepokoiła. Jestem szczerze wdzięczna mojej córce za jej wsparcie. To ona powiedziała, że ciążę powinnam traktować jako prezent z góry. Obiecała też, że w przyszłości pomoże mi z dzieckiem.

Koniec mojej historii

Ostatecznie zdecydowałam się odłożyć kwestię ojcostwa do narodzin dziecka. Ale los dokonał własnych zmian. Przed urlopem macierzyńskim wszyscy pracownicy dowiedzieli się o mojej ciąży. Ten młody kolega, który mógł być ojcem, natychmiast powiedział, że go to nie dotyczy. Potem już nie pojawiał się w moim życiu.

Kiedy Michaił dowiedział się o ciąży, natychmiast zaoferował mi pomoc. Adam powiedział się, że się ożeni ze mną. Próbowałam przekonać go, że imię ojca dziecka jeszcze nie znamy, ale nie zmienił zdania.

Tak właśnie żyjemy. Michaił postanowił pomóc przed porodem bez potwierdzenia swojego ojcostwa.On i Adam zostali przyjaciółmi i pomagają mi razem.

, dlatego w moim życiu jest miejsce na krótkotrwałe związki, czasem z kilkoma mężczyznami jednocześnie. To prawdopodobnie zemsta.